Ile chwil straciłeś z powodu obaw o jedzenie, wielkość ciała, ćwiczenia lub wagę? Czy wydaje ci się, że te myśli zawładnęły twoim życiem i umysłem? Badania nad zaburzeniami odżywiania sugerują, że około 30 milionów ludzi w samych Stanach Zjednoczonych będzie zmagać się z zaburzeniami odżywiania się przez całe życie, a to nie wliczając liczby osób, które pozostaną niezdiagnozowane. Podczas gdy społeczeństwo uznawało kiedyś zaburzenia odżywiania za coś, co dotyka głównie młode kobiety, zaburzenia odżywiania mogą dotykać ludzi różnej wielkości, wieku, płci, pochodzenia etnicznego, rasy, religii, statusu społeczno-ekonomicznego i wychowania.
Nikt nie jest odporny na rozwój zaburzeń odżywiania, a reprezentacja ma znaczenie, jeśli chodzi o schorzenia, takie jak anoreksja, bulimia lub zespół napadowego objadania się. National Eating Disorder Association od lat stara się pokonać piętno związane z zaburzeniami odżywiania i zwiększyć dostęp do opieki, obalając mity dotyczące zaburzeń odżywiania i udostępniając społeczeństwu narzędzia. Dowiedz się o typowych diagnozach zaburzeń odżywiania, abyś mógł zidentyfikować objawy u siebie lub swoich bliskich i uzyskać pomoc, której potrzebujesz.
Zaburzenia odżywiania charakteryzują się określonymi grupami objawów i kryteriów. Piąte i najnowsze wydanie Diagnostycznego i statystycznego podręcznika zaburzeń psychicznych (DSM) rozpoznaje następujące diagnozy zaburzeń odżywiania.
Jadłowstręt psychiczny
Anoreksja nerwowa to zaburzenie odżywiania charakteryzujące się restrykcyjnym przyjmowaniem pokarmów prowadzącym do niskiej masy ciała w stosunku do płci, wieku i rozwoju fizycznego osoby, a także brakiem szkód zdrowotnych, które mogłyby wyjaśniać niską wagę lub utratę wagi. Aby zdiagnozować anoreksję, piąta wersja podręcznika diagnostyczno-statystycznego zapewnia, że dana osoba musi odczuwać strach przed przyrostem masy ciała (lub zachowaniem, które przeszkadza w przybieraniu na wadze) i zaburzeniami obrazu ciała, zniekształconym obrazem siebie lub zaprzeczaniem lub samooceną. wartość, na którą ma wpływ rozmiar lub kształt ciała osoby.
Dodatkowe objawy i oznaki ostrzegawcze anoreksji obejmują, ale nie są ograniczone do:
Anoreksja atypowa jest diagnozowana w ramach OSFED, jeśli osoba doświadcza objawów anoreksji, ale nie uznaje się jej za niedowagę. Należy pamiętać, że nie trzeba mieć niedowagi, aby zdiagnozować poważne, zagrażające życiu zaburzenia odżywiania.
Zaburzenie z napadami objadania się
Zaburzenie z napadami objadania się to zaburzenie psychiczne, w którym osoba odczuwa utratę kontroli podczas epizodów napadowego objadania się, które występują raz w tygodniu lub częściej. Napadowe lub napadowe objadanie się odnosi się do spożywania dużych ilości pożywienia (ilości pożywienia, która jest zdecydowanie i obiektywnie znacznie większa niż osoba normalnie zjadłaby w podobnych okolicznościach) do momentu, w którym odczuwa dyskomfort w ciągu 2 godzin lub mniej. Zaburzenie z napadami objadania się nie jest wyborem. Chociaż na rozwój zespołu napadowego objadania się wpływa wiele czynników, na stronie internetowej National Eating Disorder Association zauważa się, że dieta lub inne próby kontrolowania wagi mogą wpływać na rozwój zespołu z napadami objadania się.
Aby zdiagnozować zaburzenie z napadami objadania się, te epizody objadania się muszą trwać trzy miesiące lub dłużej. Dodatkowe objawy zespołu napadowego objadania się obejmują:
Osoby z zaburzeniami z napadami objadania się często objadają się na osobności. Ponadto osoby z zaburzeniami z napadami objadania się lub jakimikolwiek innymi zaburzeniami odżywiania, których objawem jest napadowe objadanie się, mogą ukrywać przed bliskimi wszelkie pozostałości objadania się, takie jak opakowania po żywności lub opakowania. Kiedy osoby z zespołem napadowego objadania się lub jakimkolwiek innym zaburzeniem odżywiania zwracają się po wsparcie, niezwykle ważne jest, aby okazywać im współczucie. Objawy zaburzeń odżywiania często budzą wstyd dla cierpiącego, a najlepsze jest otwarte, nieoceniające podejście.
Bulimia
Bulimia Nervosa to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się wzorami objadania się i przeczyszczania. Oczyszczanie może odnosić się do samoistnych wymiotów, stosowania środków przeczyszczających, nadmiernego wysiłku fizycznego, okresów postu lub innych zachowań kompensacyjnych. Aby zdiagnozować bulimię, musisz angażować się w napadowe objadanie się i przeczyszczanie lub inne zachowania kompensacyjne co najmniej raz w tygodniu przez trzy miesiące lub dłużej.
Znaki ostrzegawcze Bulimii obejmują:
Osoba z bulimią może odczuwać zaburzenia równowagi elektrolitowej, powikłania serca lub niewydolność serca, zmęczenie, nadżerki przełyku, problemy z przewodem pokarmowym, zawroty głowy, nieregularne miesiączki (jeśli dotyczy), pęknięcie żołądka i inne problemy w wyniku tego stanu. Bulimia, podobnie jak inne powszechne zaburzenia odżywiania, może dotknąć każdego i jest poważną chorobą psychiatryczną, która może mieć poważne konsekwencje, jeśli nie jest leczona.
Cycero
Pica to rodzaj zaburzenia odżywiania, w którym dana osoba czuje pociąg do jedzenia produktów nieżywnościowych. Niektóre z przedmiotów, które osoba z pica może spożywać, to brud, glina, lód, włosy, środki czyszczące i farba. Jeśli ktoś wykazuje objawy pica, ważne jest, aby udał się do lekarza, który może zbadać niedobory żywieniowe, takie jak niedobór żelaza. Jeśli osoba z pica kończy się niedoborem składników odżywczych, leczenie niedoboru może zatrzymać objawy. Jeśli tak nie jest lub dana osoba nie ma niedoborów żywieniowych, na początek pomocna może być terapia behawioralna.
ARFID
ARFID lub unikające restrykcyjne zaburzenie przyjmowania pokarmu objawia się skrajnie wybrednym jedzeniem. Jest to zaburzenie odżywiania, które charakteryzuje się restrykcyjnymi, wybiórczymi zachowaniami żywieniowymi. Osoba z ARFID często unika pokarmów ze względu na cechy sensoryczne, takie jak tekstura lub zapach jedzenia. Mogą wykazywać zainteresowanie jedzeniem lub być w stanie zjeść tylko kilka wybranych pokarmów, co może prowadzić do niedoborów składników odżywczych i niezdolności do przybierania lub utrzymywania wagi. W przeciwieństwie do innych powszechnych zaburzeń odżywiania, osoba z ARFID na ogół nie doświadcza zaburzeń obrazu ciała, a przynajmniej nie będzie to przyczyną ich nawyków żywieniowych lub wzorców żywieniowych.
Zaburzenia przeżuwania
Objawy zaburzenia przeżuwania, rozpoznane w DSM-5 jako zaburzenie odżywiania, obejmują:
Zaburzenia przeżuwania występują rzadko u młodzieży i dorosłych. Zwykle dotyka osoby w wieku od trzech miesięcy do 12 lat. W kontekście zaburzeń przeżuwania, zwracanie pokarmu odnosi się do ponownego przeżuwania lub spożycia częściowo strawionego pokarmu po podniesieniu go. Może prowadzić do problemów z zębami, cuchnącego oddechu, problemów z przewodem pokarmowym i utraty wagi.
OSFED to jeden z najczęstszych rodzajów zaburzeń odżywiania, ale nie mniej niebezpieczny. Jak wspomniano wcześniej, atypowa anoreksja jest diagnozowana w ramach OSFED. Dodatkowe stany rozpoznawane w ramach OSFED obejmują atypową bulimię (bulimię, która jest ograniczona pod względem częstotliwości lub czasu trwania), zaburzenie z napadami objadania się, które jest ograniczone pod względem częstotliwości lub czasu trwania, zespół nocnego jedzenia lub NES oraz zaburzenia przeczyszczające. OSFED nie ogranicza się jednak do tych prezentacji i jest diagnozowany, gdy dana osoba doświadcza grupy objawów, które nie pasują do innej diagnozy zaburzeń odżywiania. Aż do wydania DSM-5, zaburzenia z napadami objadania się zdiagnozowano w ramach OSFED. W przyszłych edycjach możliwe są dalsze adaptacje.
Nieokreślone zaburzenia odżywiania lub odżywiania (UFED)
Ta diagnoza jest stosowana w sytuacjach, w których nie przedstawiono odpowiedniego czasu, informacji lub zasobów, aby określić lub określić inną diagnozę zaburzeń odżywiania.
Ortoreksja
Ortoreksja odnosi się do obsesji na punkcie zdrowego odżywiania lub czystości żywności. Chociaż ortoreksja nie jest obecnie formalną diagnozą, może być niezwykle destrukcyjna, zarówno emocjonalnie, jak i fizycznie. Osoba z ortoreksją może ograniczyć rodzaje lub grupy pokarmów w dążeniu do zdrowego odżywiania do tego stopnia, że stanie się niedożywiona i będzie wymagać pomocy medycznej. Zdrowe odżywianie pozwala ludziom zaspokoić ich potrzeby żywieniowe, podczas gdy ortoreksja jest sztywna, oparta na strachu i restrykcyjna. Zachowania związane z ortoreksją mogą występować u osób z innymi zdiagnozowanymi lub możliwymi do zdiagnozowania zaburzeniami odżywiania. Na przykład, chociaż nie jest to objaw zaburzeń odżywiania obserwowany u każdego z rozpoznaniem anoreksji nerwowej, osoby z anoreksją mogą mieć obsesję na punkcie zdrowego odżywiania do tego stopnia, że czują się tak, jakby niewiele pokarmów było bezpiecznych lub „czystych”. ; wystarczająco do jedzenia.
Czy mam zaburzenia odżywiania?
Jeśli spojrzysz na wymienione powyżej objawy i zobaczysz, że odzwierciedlają one Twoje doświadczenie, możesz mieć zaburzenia odżywiania. Jednak jedynym sposobem, aby się upewnić, jest wizyta u lekarza w celu postawienia diagnozy. Twoja rodzina, przyjaciele lub partner może stanąć twarzą w twarz z tobą, jeśli zauważą, że masz objawy zaburzeń odżywiania, takie jak strach przed jedzeniem w miejscach publicznych, ukrywanie jedzenia, unikanie jedzenia, nadmierne ćwiczenia, obsesja na punkcie zdrowego odżywiania tak skrajna, że zaczyna wpływać na twoje samopoczucie lub oznaki ostrzegawcze, że pijesz, przeczytasz lub ograniczasz jedzenie. National Eating Disorder Association ma bezpłatne narzędzie do badań przesiewowych, z którego możesz skorzystać, zadając sobie pytanie „czy mogę mieć zaburzenia odżywiania?”. Rdquo; Chociaż nie zastępuje indywidualnej porady medycznej ani diagnozy, narzędzie przesiewowe może zapewnić wgląd w to, przez co przechodzisz, i pomóc w zrobieniu pierwszego kroku w kierunku wyzdrowienia. National Eating Disorder Association zapewnia również wiele zasobów i informacji dla tych, którzy zmagają się lub mają ukochaną osobę z zaburzeniami odżywiania.
Co powoduje zaburzenia odżywiania?
Nie ma jednej znanej przyczyny, która prowadzi do rozwoju zaburzeń odżywiania się, ale istnieją czynniki ryzyka, które zwiększają ryzyko wystąpienia typowych zaburzeń odżywiania, w tym OSFED, BED, jadłowstrętu psychicznego lub bulimii.
Czynniki psychologiczne, w tym:
Czynniki biologiczne, w tym:
Czynniki społeczne, w tym:
Zaburzenia odżywiania mogą być spowodowane połączeniem wielu tych czynników. Na przykład zaburzenia odżywiania mogą być spowodowane połączeniem czynników społecznych i historii rodzinnej. Uważa się, że przyczyna zaburzeń odżywiania jest różna w zależności od osoby. National Eating Disorders Association zauważa, że sportowcy są narażeni na dodatkowe ryzyko, jeśli chodzi o rozwój zaburzeń odżywiania, podobnie jak osoby, u których zdiagnozowano cukrzycę. Krajowe stowarzyszenie zaburzeń odżywiania zauważa również, że czynniki przyczyniające się do PICA i ARFID są inne niż osoby związane z typowymi typami zaburzeń odżywiania wymienionymi powyżej.
Zaburzenia odżywiania i relacje
Zaburzenia odżywiania mają głęboką tendencję do nadwyrężania relacji. Osoba z zaburzeniem odżywiania może stać się skryta lub doświadczać wahań nastroju związanych ze stanem, który powoduje zakłócenia w związku. Chcesz móc powiedzieć swojemu partnerowi wszystko, ale jeśli chodzi o zaburzenia odżywiania, możesz obawiać się, że nie zrozumieją. Najlepsze, co możesz zrobić, to zapewnić drugiej połówce narzędzia i zasoby, aby mogli lepiej zrozumieć Twoje zaburzenia odżywiania i wspierać Cię przez cały czas powrotu do zdrowia. Jeśli to Twój partner ma zaburzenia odżywiania i nie wiesz, jak mu pomóc, ważne jest, aby zapytać: „Jak mogę Ci pomóc?” Często będziesz zaskoczony odpowiedzią i dowiesz się czegoś nowego. Daj im znać, że są kochani i że jesteś tutaj, aby wysłuchać tego, co mają do powiedzenia.
Zaburzenia odżywiania a zaburzenia odżywiania
Zaburzenia odżywiania to schorzenia psychiczne i fizyczne, które charakteryzują się wysoką śmiertelnością. Nieprawidłowe odżywianie może wystąpić u osób bez zdiagnozowanych zaburzeń odżywiania, i chociaż osoba z zaburzeniami odżywiania może nie zacząć od zaburzeń odżywiania, może to prowadzić do rozwoju zaburzeń odżywiania. Zaburzenia odżywiania mają zwykle wpływ na większość, jeśli nie na wszystkie, aspekty życia człowieka i nie są czymś, co można by odrzucić. Zaburzenie odżywiania to nie tylko kwestia niezdrowego odżywiania, ani też nie jest wynikiem wyboru. Nie możesz decydować, czy masz zaburzenia odżywiania, czy nie, ale możesz wybrać powrót do zdrowia. Jeśli martwisz się swoimi nawykami żywieniowymi lub zachowaniami żywieniowymi i uważasz, że możesz mieć jakiekolwiek zaburzenia odżywiania, koniecznie zwróć się o pomoc do specjalisty specjalizującego się w zaburzeniach odżywiania.
Czy oprócz zaburzeń odżywiania możesz mieć inne zaburzenie psychiczne?
Zaburzenia odżywiania są często powiązane z objawami lub diagnozą innych schorzeń psychicznych, takich jak depresja, uogólniony lęk, fobia społeczna lub ZOK. U 83% osób z anoreksją lub jadłowstrętem psychicznym zdiagnozowano zaburzenie lękowe w pewnym momencie ich życia, i to samo dotyczy 71% osób żyjących z bulimią. Zaburzenia lękowe lub objawy zaburzeń lękowych często pojawiają się przed wystąpieniem zaburzeń odżywiania i mogą być czynnikiem ryzyka wystąpienia zaburzeń odżywiania. Podobnie jak w przypadku zaburzeń lękowych, jest bardziej prawdopodobne, że osoba z zaburzeniami odżywiania zostanie zdiagnozowana lub doświadczy depresji i innych zaburzeń nastroju. Używanie substancji jest również obserwowane u prawie połowy osób, u których zdiagnozowano zaburzenia odżywiania.
Co to jest powrót do zdrowia po zaburzeniu odżywiania?
Powrót do zdrowia po zaburzeniach odżywiania to proces, który będzie wyglądał inaczej w zależności od osoby. Często, gdy osoba po raz pierwszy zwraca się o pomoc, udaje się do swojego lekarza ogólnego, terapeuty lub psychiatry. W większości przypadków do kompleksowego leczenia zaburzeń odżywiania niezbędny jest zespół lekarzy. Ludzie mogą udać się do szpitala, aby uzyskać pomoc w związku z zaburzeniami odżywiania, lub mogą iść na intensywne leczenie ambulatoryjne, terapię grupową lub terapię indywidualną. Mogą również spotkać się z zarejestrowanym dietetykiem, który zajmuje się zaburzeniami odżywiania i może pomóc w ustaleniu niezakłóconych nawyków i rutyny żywieniowej. Na początku leczenie danej osoby często zależy od stanu jej zdrowia fizycznego. Na przykład, jeśli dana osoba znajduje się w kryzysie lub stanie krytycznym, konieczna będzie stabilizacja medyczna, zanim prawdziwie rozpocznie się długoterminowa, wewnętrzna praca terapeutyczna. Jeśli w wyniku zaburzeń odżywiania występują u Ciebie komplikacje zdrowotne, należy natychmiast zwrócić się o pomoc.
Znajdź wsparcie
Jeśli Ty lub Twój partner żyjecie z zaburzeniami odżywiania i stwierdzicie, że ma to wpływ na wasz związek. W rezultacie doradcy w ReGain mogą pomóc. Dzięki komunikacji i wysiłkowi, aby zrozumieć swój stan, romantyczny partner może być doskonałym wsparciem w powrocie do zdrowia po zaburzeniach odżywiania. Dostawcy zdrowia psychicznego w ReGain oferują bezpieczną przestrzeń do prowadzenia indywidualnego poradnictwa lub poradnictwa dla par w zaciszu własnego domu. Trudno jest żyć z zaburzeniami odżywiania, ale dobrą wiadomością jest to, że są uleczalne i możliwe jest pełne wyleczenie z zaburzeń odżywiania. Niezależnie od tego, czy szukasz pomocy online, czy w swojej okolicy, skontaktowanie się z profesjonalistą to odważny pierwszy krok do wyzdrowienia z zaburzeń odżywiania.
